میگویند: درویشی بود که در کوچه و محله راه میرفت و میخواند: “هرچه کنی به خود کنی گر همه نیک و بد کنی” اتفاقاً زنی مکاره این درویش را دید و خوب گوش داد که ببیند چه میگوید وقتی شعرش را شنید گفت: “من پدر این درویش را در میآورم”. زن به خانه رفت و خمیر درست کرد و یک …
توضیحات بیشتر »